Kot bengalski

Kot bengalski z wyglądu przypomina dzikiego tygrysa, za to z charakteru to prawdziwie domowy kociak. Przepiękne umaszczenie idzie w parze z sympatycznym usposobieniem bengala, chociaż trzeba pamiętać, że charakterek to on ma – jak na potomka dzikiego kota przystało.

Kot bengalski i jego dzikie korzenie

Wyhodowanie kota bengalskiego zaprzątało głowy wielu. Zapaleni kociarze krzyżowali koty w nadziei uzyskania kota tej rasy i w końcu udało się to oficjalnie w 1986 roku w Stanach Zjednoczonych. Kot bengalski powstał w wyniku krzyżówki dzikiego bengala z kotem domowym, kotem abisyńskim i egipskim mau. Obecnie kot bengalski zakwalifikowany jest przez Międzynarodową Federację Felinologiczną do III kategorii, czyli do kotów krótkowłosych i somalijskich.

Kot bengalski korzenie ma dzikie, ale usposobienie niezwykle przyjazne.

Wygląd bengala

Koty bengalskie mają charakterystyczny wygląd i przypominają miniaturki dzikich kotów, takich jak tygrysy czy lamparty. Za drapieżny wizerunek bengali odpowiada przede wszystkim umaszczenie pręgowane (tabby), które może być albo klasyczne (marmurkowe), albo cętkowane na tle brązowej lub kremowo-pomarańczowej sierści. Kocie marmurki mają wyraźne plamy lub pasma, niczym wzory na marmurze. Z kolei kot bengalski cętkowany posiada spore i przypadkowo rozmieszczone cętki o kształcie rozetek i grotów. Hodowcy dopuszczają liczne umaszczenia kotów tej rasy – od czarnych pręgowanych po śnieżne cętkowane. Pożądaną cechą wyglądu jest tak zwane ocelli, czyli jasne cętki na tylnej stronie uszu, nazywane też odciskiem kciuka.

Sierść kotów bengalskich jest raczej krótka, a futro gęste, niesamowicie przyjemne w dotyku i aż prosi się o mizianie. Często też pięknie lśni w promieniach słońca niczym przyprószone srebrnym lub złotym pyłem. Taki typ sierści nosi w języku angielskim nazwę „glitter”, czyli brokat. Wielkość kota bengalskiego jest średnia, kotki ważą do 6 kg, natomiast kocury, jak zawsze większe, do 10 kg.

Kot w cętki, czyli charakterystyczne umaszczenie kota bengalskiego. 

Kot bengalski usposobienie

W kocie bengalskim kryje się duży temperament i jednocześnie zrównoważony charakter. Koty tej rasy są bardzo energiczne, żywiołowe i wszędzie ich pełno. Są niezwykle ciekawskie i nienawidzą się nudzić, więc z pewnością zajrzą w każdy zakamarek domu. Bengale mają dzikie korzenie – wśród ich przodków jest felis bengalensis, czyli azjatycki lampart. To sprawia, że koty bengalskie, mimo udomowienia, są czasem mniej ufne i bardziej niezależne niż domowe koty. Do obcych podchodzą z dystansem, ale jak już kogoś lepiej poznają, to zamieniają się w pieszczochów. Są wyjątkowo towarzyskie i bardzo cenią sobie kontakt z człowiekiem. Lubią także kocie towarzystwo i nie wdają się w konflikty z innymi zwierzakami. Można je nauczyć chodzenia na smyczy, co pozytywnie wpłynie na ich potrzebę eksploracji otoczenia i poznawania nowych miejsc. Bengal jednak nie najlepiej znosi zmiany w życiu i powoli adaptuje się do nowego środowiska.

Czy te oczy mogą kłamać? 

Dla kogo kot bengalski?

Ten wesoły kociak jest wiecznie chętny na zabawę i z powodzeniem uczy się nowych sztuczek. Wiernie towarzyszy właścicielowi przy niemalże wszystkich czynnościach domowych, co czasem może być nieco kłopotliwe. To z pewnością kot dla osób, które będą miały czas bawić się z nim i wykorzystywać jego inteligencję i potencjał. Bengale są skoczne, więc trzeba liczyć się z tym, że nie ma dla nich półki czy szafki nie do zdobycia. Nie mają na ogół problemów z dziećmi, ale oczywiście należy zachować czujność przy wspólnych kocio-dziecięcych harcach. Koty tej rasy poleca się raczej osobom doświadczonym, ponieważ zwierzęta te są terytorialne i często mają dominujący charakter. Kot bengalski będzie idealny dla ludzi pragnących nawiązania więzi z kotem i wspólnego spędzania czasu. Jeśli bengalowi umożliwi się zaspokojenie wszystkich potrzeb, zyska się wiernego i radosnego przyjaciela.